વાંચવું છે હાથ પરનું છૂંદણું,
હું અભણ, બારખડી તેથી ભણું.
કંઇ નથી બાકી કહેવાનું હવે,
તું ઇશારાથી જ સમજે તો ઘણું !
મનની ભીતર સ્વપ્ન થરથર કાંપતું,
એટલે બચવા કર્યું મેં તાપણું.
છે યુગોથી બંધ સમજણનું મકાન,
ખૂબ કોશિશ કરી.... ન ખૂલ્યું બારણું.
આજ તારા આવવાની જોરદાર,
એક અફવાથી સજાવ્યું આગણું.
એક સાંજે આપણે દરિયા તટે,
હા, લખ્યું તું રેત પર હોવાપણું.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment