શબ્દ જ્યારે પણ સમજણો થાય છે,
અર્થ ત્યારે કંકુવરણો થાય છે.
આમ હળવું ફૂલ છે તારું સમરણ,
આમ રાતે બોજ બમણો થાય છે.
આંસુઓથી એ સતત ભીંજાય છે,
પ્રેમપંથ એથી લપસણો થાય છે.
આ સવારો, સાંજ, પાછી રાત પણ,
તુંય કાં સૂરજ, બટકણો થાય છે ?
રોજ નમણું રૂપ સામે જોઇને,
જો અરીસો પણ આ નમણો થાય છે.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment